Położenie jeziora
Jezioro Lipińskie położone jest na terenie gminy Ełk, 16 km w kierunku zachodnim od Ełku, obok wsi Klusy, na szerokości geograficznej 53°46,9', długości geograficznej 22°09,4' i wysokości nad poziomem morza - 121,3 m. Zbiornik leży na cieku bez nazwy łączącym go z jeziorem Zdedy i Ogródek. Powierzchnia lustra wody na podstawie pomiarów batymetrycznych wykonanych w 1964 roku wynosi 249,1 ha, natomiast wg aktualnych danych geodezyjnych 272,1 ha.
Ogólna charakterystyka
Jezioro jest silnie wydłużone z dużą, głęboką zatoką w części zachodniej. Jego długość maksymalna jeziora wynosi 5500 m, a szerokość 600 m. Długość linii brzegowej osiąga 17150 m i daje wskaźnik rozwoju 3,07, co świadczy, iż linia brzegowa jeziora jest bardzo silnie rozwinięta. Maksymalna głębokość wynosi 23,0 m, a średnia głębokość 3,5 m. Za wyjątkiem zatoki, głębokość nie przekracza 4,9 m. Dno silnie urozmaicone - wskaźnik głębokości 0,15 - prawie na całej powierzchni pokryte osadami o mišższości 0,1 - 0,7 m.
Bezpośrednie otoczenie jeziora tworzš zalesione brzegi (60%) pastwiska, łški, pola (35%), osiedla ludzkie (5%). W części północnej jeziora znajduje się dopływ z jeziora Zdedy, a w zachodniej - okresowy z jeziora Kociołek. Do zbiornika wodę doprowadza kilka niewielkich, okresowych cieków o charakterze rowów melioracyjnych. Odpływ - do jeziora Ogródek.
W okresie letnim wykształca się uwarstwienie termiczne (zatoka). Położenie wśród lasów utrudnia mieszanie się wody. Ciepły i dobrze natleniony epilimnion sięga tylko do 2 m głębokości, metalimnion ze skokiem termicznym o maksymalnym gradiencie 40C, oraz hypolimnion są całkowicie pozbawione tlenu. Na taki stan rzeczy miał niewštpliwie wieloletni dopływ mocno zeutrofizowanej wody z jeziora Zdedy oraz spływy z silnie nawożonych pól. Zimą, na skutek skumulowania się dużej ilości biogenów oraz możliwości dopływu beztlenowej wody z jeziora Zdedy, zbiornik jest narażony na przyduchy częściowe lub całkowite (ostatnia - zimą 1995/96).
Roślinność wynurzona porasta całą linię brzegową (ok. 15% dna). Gatunkami dominujšcymi sš trzcina pospolita, sitowie, skrzypy i pałka wąskolistna. Rzadziej występuje tatarak. Z roślin o liściach pływajšcych występujš najczęściej grzybień biały, grążel żółty i nielicznie osoka aloesowata. Roślinność zanurzona występuje na 30% powierzchni i jest reprezentowana przez rdestnice - przeszytą i połyskującą, moczarkę kanadyjską, rogatek i ramienice.
Pogłowie ryb
szczupak, sandacz, okoń, węgorz, sum, karp, lin, karaś, płoć, leszcz
Zarybienia 2000-2005:
Szczupak wylęg żerujšcy - 875 000 szt.
Sandacz narybek letni - 323 000 szt.
Węgorz narybek - 2 kg
Karp kroczek - 785 kg
Sum dwulatek - 26 kg
Zarybienia 2005-2010:
Gatunek i sortyment materiału | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | Razem |
Szczupak wylęg [tys. szt.] | 120 | 90 | 140 | 205 | 250 | 210 | 1015 |
Szczupak narybek jesienny [kg] | 32 | 95 | 127 | ||||
Sandacz narybek letni [tys. szt.] | 25 | 10 | 35 | ||||
Sandacz narybek jesienny [kg] | 15 | 15 | |||||
Lin narybek jesienny [kg] | 40 | 40 | |||||
Okoń narybek jesienny [kg] | 10 | 20 | 30 | ||||
Karaś narybek jesienny [kg] | 20 | 20 | |||||
Sum kroczek [kg] | 25 | 25 | |||||
Karp kroczek [kg] | 385 | 165 | 80 | 630 | |||
węgorz narybek [kg] | 1 | 2 | 2 | 5 | |||
Płoć narybek jesienny [kg] | 30 | 30 | 60 |